- asqı
- 1) вешалка; 2) подвески, привески.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
asqı — is. Paltar və ya başqa şeylər asmağa məxsus alət. Bu paltarlı skeletin iti çiyin sümükləri asqı kimi ağ abanı saxlayır. M. C.. Başqa vaxt olsaydı, çoxdan ev adamından biri cumub, onun <Həmzənin> paltosunu, papağını alaraq asqıdan asmışdı. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
asma — I (Cəbrayıl, Qazax, Şəmkir) saxlamaq üçün dərilib asılan meyvə. – O asmadan bir nar qopart, yə:x’ (Şəmkir) II (Şahbuz) əl üz dəsmalı asılan yer, asqı. – Asmada məhraba olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bandax — (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Gəncə, Kəlbəcər, Tərtər) üzüm və s. meyvələri asıb saxlamaq üçün çubuqdan və ya ipdən hazırlanan asqı. – Gedəndə bir bandax da üzüm yığıf verdim ona (Ağcabədi); – Keçən il iyirmi bandax üzüm asmışdım, No:ruz bayramınacan… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
buxal — (Zaqatala) çobanların dəri və başqa şeylər asdığı ağac asqı. – Torba buxaldan asılıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ilişgən — (Füzuli) asqı. – Torvanı ilişgənnən as … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qanara — (Salyan) asqı; qarmaq. – Heyvanı kəsib qanaradan asanda soymağ hasand olur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
məncər — I (Quba) asqı II (Salyan) boş, istifadəsiz. – Keçən il yeri əkəmmədim, məncər qaldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
avəng — f. 1) asqı, paltar asılan ip; 2) üzüm salxımları asılan ip; 3) hər bir asılı şey … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
çəngəl — is. <fars.> 1. Yeyilən şeyin parçalarını götürmək üçün bir neçə uzun dişi olan alət. Qubernator çəngəlin ucu ilə xörəyi yoxlayaraq soruşdu. . M. S. O.. Qafar əllərini yuduqdan sonra kiçik şkafdan stol üstünə boşqab və çəngəl qoydu. Ə. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəsmalasan — is. Dəsmal asmaq üçün asqı, qarmaq və s … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heykəl — is. <ər.> 1. Heykəltəraş tərəfindən daşdan, tuncdan və s. dən hazırlanmış insan və ya heyvan surəti. Mərmər heykəl. Füzulinin heykəli. – Yaşıl məhəccərli dördkünc bağçada Nizaminin tuncdan tökülmüş miniatür heykəli qoyulmuşdu. M. Hüs.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti